Siostry Felicjanki Haiti

Wczoraj, w piątek, miałyśmy liturgię pokutną dla młodzieży, która u nas przygotowuje się lub była przygotowywana do sakramentów. Robimy takie dni 3-4 razy w roku. Zaprosiłyśmy około trzydziestu osób. Ksiądz, który miał prowadzić, zadzwonił z pytaniem, co robimy. W mieście rozruchy, ludzie chowają się w domach – czy ktoś w ogóle przyjdzie? Też tego nie widziałyśmy, ale postanowiłyśmy przygotować się tak, jakby wszystko miało się odbyć normalnie.

Przyszło ponad czterdziestu młodych. Była adoracja i spowiedź. I wzruszająca modlitwa w intencji pokoju i pojednania.

Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego, Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata…

W czwartek jeden z najważniejszych doradców prezydenta Haiti wezwał do wojny domowej. Postawił opozycji ultimatum: albo rozmowy na temat prezydenckich propozycji zakończenia sporów, albo otwarta wojna:

„Nie przeszkadza nam wojna domowa. Jesteśmy na nią przygotowani. Odpowiemy.

Dzisiaj, w 2019 roku, nie akceptujemy tego, co dzieje się na ulicach. Na dzień dzisiejszy wzywamy wszystkich żołnierzy i byłych żołnierzy, wzywamy każdego, wszystkich obywateli, w Petion-Ville, w La Saline, w Delmas, w Carrefour, w czterech krańcach naszego kraju. Wzywam was do obrony.

Weź w ręce broń. Zdobądź sprzęt. Powstań. Kiedy będzie to możliwe, odłożymy broń z powrotem.

Ale teraz wzywamy milicje ludowe, policję! W tej trudnej sytuacji zbierz siły i dołącz do nas. […] Wszyscy żołnierze w Port-au-Prince, wiem, że macie ekwipunek… abyśmy mogli ocalić nasze matki, ojców i dzieci […]”

Matko Boża Nieustającej Pomocy, Patronko naszej misji, módl się za Haiti…

Wczoraj, w piątek, w całym kraju zapowiedziano kolejne zamieszki. Dzieci od trzech tygodni nie chodzą do szkoły, bo jest zbyt niebezpiecznie. A jednak Pan nas nie opuszcza. „Bo ja jestem z wami, mówi Pan Zastępów. To jest przymierze, który zawarłem z wami, kiedy wyszliście z Egiptu, a duch mój trwa wśród was; nie bójcie się!”

Ufamy Słowu Bożemu. Wczoraj musiałyśmy iść na rynek po chleb i jajka. Trzeba karmić dzieci, tym bardziej, kiedy nic nie działa: nie ma pracy, nie ma też zarobku dla ich matek. Na rynku pustki. Wyglądało, że nic nie kupimy. Ale nagle, jakby znikąd, pojawił się człowiek z jajkami, a kiedy już miałyśmy wracać, zobaczyłyśmy też kogoś z taczką pełną chleba. To był dla nas niesamowity dowod Bożej miłości!

Syn Człowieczy został skazany na cierpienie, odrzucenie przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, na śmierć, ale na końcu było zmartwychwstanie. Wybrać drogę naśladowania Jezusa, to nie teoria. To przyjęcie tego samego doświadczenia: daru z siebie, służby, cierpienia i ubóstwa. Z wiarą, że na końcu jest zmarwtychwwstanie.

Krzyż nie tej drodze nie był wypadkiem, był konieczną cześcią drogi do zmarwychwstania.

Mamy wielką radość do ogłoszenia wszystkim wspierającym misję! Siostra Izajasza z prowincji przemyskiej przygotowuje się do pracy na Haiti! Naprawdę rozpocznie w styczniu. Teraz uczy się angielskiego w Stanach. Wczoraj przyleciała na dwa tygodnie, by zobaczyć miejsce i poznać ludzi, z którymi chce się związać na następne lata. Nasze dzieciaki się cieszą, my – bardzo!

Wczoraj Siostra przeszła swój chrzest bojowy – przyleciała z Port-au-Prince małym samolocikiem. Od dłuższego już czasu podroż samochodem jest niemożliwa ze względu na rozruchy i napady. Ale samolocik to też próba wiary: to grat, w którym prawie dosłownie trzeba w powietrzu trzymać drzwi, by się nie otworzyły. S. Izajasza zniosła tę próbę bardzo dzielnie. Po przylocie we wtorek rano od razu do zajęć z dziećmi!

Na zdjęciu dzieci i młodzież, które w tym roku przygotowujemy do sakramentów.

Na prośbę biskupa, nasza mobilna przychodnia objęła opieką nowe miejsce: LaSaline. To niedaleko. Wiele naszych dzieci stamtąd pochodzi. Bardzo biedna okolica. Kiedyś docierała tam jakaś kanadyjska misja medyczna. Potem wieś została bez żadnej pomocy. Cieszymy się, że możemy realizować ideę Matki Angeli: pójścia, gdziekolwiek wzywa potrzeba.