Archiwa miesięczne: Maj 2016

Wielu ludzi w Stanach chce się angażować w pomoc dla Haiti. Poznałam w Michigan małżeństwo Polaków, Małgosię i Piotra – spędziłam z nimi wiele dobrych chwil w trakcie mojego pobytu w Detroit. Kiedy później wróciłam do Michigan na spotkanie  w sprawie naszej misji, Małgosia i Piotr zaprosili mnie i s. Marilyn na grilla. Zrobili nam przy tym niespodziankę: zaprosili też swoich przyjaciół  z okolicy i księdza z ich parafii. Okazało się, że już zrobili felicjańskiej misji na Haiti reklamę i więcej osób postanowiło zaangażować sie w pomoc. Ksiądz zaprosił nas na jesień, by mówić o misji podczas mszy świętych. Nie wiem, czy to się uda, ale bardzo chciałabym tam wrócić. Małgosiu, Piotrze i inni przyjaciele z Troy, dziękujemy i do zobaczenia!




Zakończył się mój czas pobytu w Stanach. Otrzymałam amerykańskie dokumenty – cel mojego tu pobytu. Mogę więc wracać. W ciągu tych miesiecy głównie mieszkałam w Detroit, w meksykańskiej dzielnicy, w nowej placówce, którą siostry otwierają do pracy z ubogimi. Sporo czasu mogłam dzięki temu spędzić z siostrami z Livonia – miejsca, do którego mam szczególny sentyment z dwóch powodów: po pierwsze studiowałam tu przez trzy lata w czasach mojej młodości, po drugie – to stąd kilka razy w roku wyrusza grupa wolontariuszy na Haiti, tu też mieszkają i pracują bliskie mi siostry, które wspomagają felicjańską misję na Haiti na różne sposoby. W czasie tych miesięcy poznałam wielu cudownych ludzi, wśród niż są także Polacy mieszkający tu od lat. Wiele razy w różnych okolicznościach mówiłam o misji na Haiti, uczestniczyłam w przygotowaniu młodzieży do ŚDM, a także przygotowywałam materiały dla Haiti, gdzie będziemy organizować dla młodych pielgrzymkę Roku Miłosierdzia. Dziękuję Bogu za ten dobry czas i ludzką życzliwość, której tak wiele doświadczyłam!

5 maja w Pitsburgu uczestniczyłyśmy w akcji promującej nasze Zgromadzenie, zorganizowanej przez amerykańskie felicjanki. Wydarzenie pomyślane bylo tak, by goście poznawali felicjanki poprzez ich działalność w rożnych rejonach kraju i świata, ale też by mogli zjeść z felicjankami to, co chcarakterystyczne dla danego regionu. Był też film o felicjankach w Ameryce, a potem, przy sześciu stanowiskach ludzie mogli porozmawiać z siostrami. Przy stoisku „Haiti” przygotowywałyśmy smażone banany.