Archiwa miesięczne: Czerwiec 2018

Pan Bóg daje różne powołania… W Michigan poznałyśmy Waldemara, Polaka, który od lat mieszka w Stanach i tam prowadzi swój biznes. Poza utrzmywaniem rodziny, zajmuje się szerzeniem kultu Bożego Miłosierdzia. Powiela obraz Jezusa Miłosiernego i rozdaje. Jakiś czas temu spotkał w swojej parafii felicjankę i dowiedział się o felicjańskiej misji na Haiti. Zapragnął wysłać obraz Jezusa Miłosiernego również tam. Ucieszyłyśmy się: Haiti bardzo potrzebuje poznać i lepiej zrozumieć Boże Miłosierdzie. Wielu ludzi zaangażowało się, by zrobione przez Waldemara kopie obrazu zostały oprawione, zabezpieczone na czas podroży i przetransportowane…

Teraz kolej na nas: rozdajemy obrazy ubogim parafiom – pierwszy na ręce ks. Lesleya z Decouze….

którzy chcą poświęcić urlop na pomaganie… Czas przedstawić ekipę Erica, z którą przyleciał tym razem. To dwóch jego kolegów (przyjaźnią się od czasu studiów) – Peter i Scott, i ich córki. W sumie trzech ojców i osiem dziewcząt. Eric zaproponował im tydzień wolontariatu na Haiti. Panowie wykonują dla nas większe i mniejsze „męskie” prace: naprawiają, dokręcają, składają. Pisałam już, że zainstalowali plac zabaw, a nie było to byle jaką robotą: trzeba było kopać i betonować. Nigdy same byśmy tego nie zrobiły. Córki organizują wakacyjne rozrywki dla naszych dzieci i młodzieży. Wczoraj bylo malowanie paznokci – nasze dziewczynki przeszcześliwe!

– zorganizowała plac zabaw! To pierwszy plac zabaw w Jacmel. Dzieci nigdy czegoś takiego nie widziały. Zamówiłyśmy w Port-au-Prince, a zmontował go nam Eryk z przyjaciołmi, których przywiózł ze Stanów specjalnie w tym celu.

No i się zaczęło! Schodzą się dzieciaki chyba z całego miasta. A źe są wakacje – najchętniej siedziałyby u nas całą dobę. A my, z oczami dookoła głowy, próbujemy pilnować ich bezpieczeństwa…

Kiedy wieczorem odeślemy już dzieci, same się trochę bawimy 😉

Co dostałyśmy – rozdajemy…

Każdego dnia z rana kolejni potrzebujący… O tej porze szczególnie dużo jest matek z niemowlętami. Dzieci mają choroby skóry, problemy z oddychaniem. Najczęściej są odwodnione i niedożywione. Prócz pomocy lekarskiej, dostają od nas odżywki, pieluszki i ubranka. Matkami bardzo często są dziewczęta – dzieci jeszcze. Nie potrafią się opiekować swoimi dziećmi, nie mają żadnych źródeł utrzymania i żadnej pomocy ze strony ojców dzieci. Próbujemy je katechizować, uczyć szacunku dla samej siebie i odpowiedzialności. To, co robimy, to jednak tylko kropla w morzu potrzeb…

Kiedy byłam w Rzymie, jak zawsze odwiedziłam grób św. Feliksa z Kantalicjo – patrona naszego Zgromadzenia. Feliks był pobożnym bratem w zakonie kapucyńskim. Zajmował się żebraniem na utrzymanie swojego klasztoru. Wędrował po okolicy i prosił o pomoc, ponieważ jego bracia nie przyjmowali żadnych opłat za swoje posługi – żyli z Bożej Opatrzności i tego, co ludzie im dali. Często z tego, co otrzymywał, Feliks dzielił się z ubogimi. Szczególnie kochały go dzieci. Zawsze otaczała go gromadka. Rozdawał im, co miał i opowiadał o Chrystusie. Dziś wokół jego grobu gromadzą się nie tylko bracia kapucyni i siostry felicjanki, ale też wielu mieszkańców Rzymu i innych pielgrzymów. Przy jego grobie można otrzymać olej, którym błogosławi się dzieci. Ten właśnie olej św. Feliksa przywiozłam naszym podopiecznym. Opowiedziałyśmy im o św. Feliksie i pobłogosławiłyśmy ich głowy, prosząc, by Bóg zachowywał ich w zdrowiu i pomagał im wyrastać na dobrych ludzi…