Tym razem smutne wieści. Kiedy świat zmaga się z pandemią, my tutaj przeżywamy powtarzające się porwania misjonarzy i napady na kościoły. Sytuacja polityczna od miesięcy, a może już lat, jest bardzo trudna. Haiti doświadcza przemocy, demonstracji, porwań, głodu, który jest większy niż kiedykolwiek. Jedyna lądowa granica – z Dominikaną – zamknięta. Ostatnio „nieznani sprawcy” uprowadzili pięciu księży, dwie siostry i trzech świeckich. Wczoraj cały Kościół katolicki w kraju zebrał się w południe na mszach świętych, gdzie się tylko dało, aby modlić się o zakończenie przemocy, porwań i uwolnienie wszystkich porwanych. Podczas jednej z mszy odprawianych w Port-au-Prince, którą sprawował arcybiskup Launay Saturne (poprzedni biskup Jacmel), w kościele jacyś ludzie rozpylili gaz. Wszystko to wpływa na ludność Haiti.
Również na nas. Do Port-au-Prince jeździmy tylko w najwyższej konieczności. Za każdym razem trafiamy na demonstracje, zablokowane drogi, ciągle słyszymy o porwaniach i napadach. Od ponad roku kupienie leków na Haiti jest niemożliwe. Jedynym sposobem utrzymania działalności naszej Mobilnej Przychodni jest transport drogą morską w beczkach ze Stanów. Jednak i ta droga staje się coraz bardziej niepewna, niebezpieczna i kosztowna.
Problemy Haiti nabardziej dotykają dzieci. Przychodzi do nas coraz więcej głodnych. Szkoły nie działają, dzieci nie zdają do następnych klas. Nawet jeśli chodzą do szkoły, nauczyciel nie pojawia się lub po prostu zadaje pracę domową, ponieważ sam nie otrzymuje zapłaty. Wkładamy wiele siły w to, by dzieci mogły coś u nas zjeść i odrobić lekcje. Ale ceny w ciągu ostatniego roku wzrosły o 100 procent. Ludzie dzielą się z nami swoimi lękami i obawami, widzimy narastającą depresję. Ale widzimy też, że ta trwoga przyprowadza ich na modlitwę – tu szukają nadziei, pocieszenia i pomocy Bożej. Dzięki Bogu, jest nas teraz cztery. Bo tyle jest do zrobienia!
Myślicie, że te wieści tak kontrastują z ostatnimi wpisami na tym blogu? Że u nas tańce, kiedy Haiti głoduje? Właśnie dlatego trzeba świętować Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, że ludzie już tu nic nie mogą! Że nasze ludzkie recepty na urządzenie tego świata kończą się taką klęską, jak w tym kraju. Chcemy, by Haitańczycy, którzy do nas przychodzą, mogli zobaczyć, że jest nadzieja i jest życie w Jezusie Chrystusie. By doświadczyli Dobrej Nowiny o Bogu, który nas tak ukochał, że oddał za nas życie, za darmo. Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!
Siostry Felicjanki Haiti 