Dziś rano msza św. w naszej kaplicy o 9.00 – trochę dłuższe spanie 😉
Zaprosiłyśmy dzieci przygotowujące się do pierwszej komunii św. i ich rodziny. Po południu mają w katedrze egzamin dopuszczający do komunii. Uważamy, że są dobrze przygotowani – powodzenia!
W tym roku jadłyśmy śniadanie wielkanocne z Juniorem i Vilcią, którzy przyjęli chrzest, komunię i byli bierzmowani w Wigilię Paschalną.
W dniu pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim… (Dz 2,14.22-24a)
Kochani, życzmy sobie wszyscy, by i nas kiedyś Bóg wskrzesił z martwych do życia wiecznego! Ściskam Was, modlę się za Was i proszę o modlitwę.
Błogosławieństwo potraw, które częściowo rozdamy, a częściowo przeznaczymy na śniadanie wielkanocne z dwójką naszych młodych przyjmujących sakramenty w Noc Paschalną i przyjaciółmi.
W Wielki Wtorek w naszym domu zorganizowałyśmy po raz pierwszy dzień skupienia tylko dla naszych dziewcząt. Piszę o tym, bo dla felicjanek praca z dziewczynami jest ważną częścią charyzmatu. Nasze Zgromadzenie organozuje takie dni na całym świecie. Tu było to dotąd bardzo trudne: jesteśmy tylko we dwie, zajmujemy się już grubo ponad setką młodych w różnym wieku i z różnymi potrzebami. Mamy grupy z podziałem na wiek, stopień zaawansowania w szkole, na katolików i nie-katolików, ochczonych i dopiero przygotowujących się do sakramentów, posiadających rodzinę i pozbawionych opieki, tych, którzy mogą do nas przychodzić i tych, do których my chodzimy. Zawsze staramy się w sposób szczególny trafiać z pomocą do dziewczynek i kobiet, bo tutaj to ta biedniejsza, bardziej upośledzona część społeczeństwa. Ale specjalne rekolekcje dla nich zorganizowałyśmy w tym roku po raz pierwszy.
Przyszły 23 dziewczyny w wieku od 12 do 21 lat. Połowa z nich to katoliczki, ale były też protestantki, wyznawczynie voodoo i dziewczyny bez żadnego wyznania. Była modlitwa i śpiew, a potem Wanitha Sous, młoda lekarka z naszej mobilnej przychodni, miała dla nich konferencję na temat higieny i daru bycia kobietą. Dała piękne świadectwo o radości życia w czystości. Po obiedzie była katecheza o tym, jak się modlić z Pismem świętym. Następnie pracowały w grupach wiekowych i dzieliły się Słowem z tego dnia. Spotkanie zakończyło się Eucharystią. Widać było, że dziewczyny cieszą się tym spotkaniem, a na koniec dnia od razu poprosiły o następne. Z pewnością się odbędą – obiecałyśmy im.
W czwartek po raz kolejny przyleciał na Haiti Mike, odpowiedzialny za felicjańskie nieruchomości w Stanach. Mike nadzoruje z ramienia Prowincji budowę misji sióstr felicjanek w Jacmel. Przyleciał skontrolować postęp prac. Pojechałyśmy na tę kontrolę razem z nim. Stawił się też cały zarząd haitańskiej firmy, która zajmuje się budową. Miałyśmy wrażenie, że ruch na budowie był trochę wyreżyserowany na użytek Mike’a – bywamy tam często i umiemy ocenić, jak naprawdę wygląda zaangażowanie budowlańców. Cieszymy się, jednak z każdego ożywienia i postępu prac. Prosimy was o modlitwę – budowa ciągnie się niemiłosiernie…
Siostry Felicjanki Haiti 