Kiedy byłam w Rzymie, jak zawsze odwiedziłam grób św. Feliksa z Kantalicjo – patrona naszego Zgromadzenia. Feliks był pobożnym bratem w zakonie kapucyńskim. Zajmował się żebraniem na utrzymanie swojego klasztoru. Wędrował po okolicy i prosił o pomoc, ponieważ jego bracia nie przyjmowali żadnych opłat za swoje posługi – żyli z Bożej Opatrzności i tego, co ludzie im dali. Często z tego, co otrzymywał, Feliks dzielił się z ubogimi. Szczególnie kochały go dzieci. Zawsze otaczała go gromadka. Rozdawał im, co miał i opowiadał o Chrystusie. Dziś wokół jego grobu gromadzą się nie tylko bracia kapucyni i siostry felicjanki, ale też wielu mieszkańców Rzymu i innych pielgrzymów. Przy jego grobie można otrzymać olej, którym błogosławi się dzieci. Ten właśnie olej św. Feliksa przywiozłam naszym podopiecznym. Opowiedziałyśmy im o św. Feliksie i pobłogosławiłyśmy ich głowy, prosząc, by Bóg zachowywał ich w zdrowiu i pomagał im wyrastać na dobrych ludzi…